Indonesië en Singapore

Na opnieuw een geweldige tijd hebben we Azië met pijn in ons hart achter ons gelaten. Het laatste deel van onze reis door Azië bestond uit Singapore en Indonesië. In een viertal dagen Singapore was het genieten van één van de schoonste en meest ontwikkelde steden ter wereld. Er moest wel een beetje op de kleintjes gelet worden in deze dure stad, maar desondanks hebben we hier, ook mede dankzij de viering van St Patricks Day, een paar legendarische stapavonden gehad. De skyline, sjieke hotels, dure auto's, shopping malls op elke hoek van de straat, en het centrum met vele pubs, barretjes en clubs, maakten het voor ons een zeer aangename tijd in dit stukje land wat eigenlijk helemaal niet op de rest van Azië lijkt.

Vanuit Singapore zijn we gevlogen naar onze bestemming Jakarta in Indonesië. Dit is een chaotische stad door het onwijs drukke verkeer, het welbekende straatleven en de drukkende warmte. Eerlijk gezegd is het maar een saaie stad waar niet zoveel aan was. Maar we hadden een hele goede reden dat we toch in Jakarta moesten zijn: onze heerlijke knakker Jimke landde daar namelijk een dag later dan ons en is vervolgens samen met ons door Indonesië gereisd. We hebben een heleboel mooie avonturen en momenten beleefd, maar het meest bijgebleven is de fijne tijd waarin heel veel is afgelachen.

Vers aangekomen in Jakarta namen we Jimke gelijk mee naar Yogjakarta, wat naast een heel gezellig en levendig plaatsje ook de plek is waar de Borobudur gevestigd is. De Borobudur is samen met de Ankor What tempels uit Cambodia en de Bagan tempels uit Myanmar één van de grootste en speciaalste religieuze tempels van Azië. Een heel fraai staaltje artistiek werk en indrukwekkend om te zien van onderaf (de Borobudur zelf) en bovenaf (uitzicht op schitterende natuur en een vulkaan). Natuurlijk zijn we niet alleen op de culture toer gegaan en hebben we ook genoten van de Indonesische biertjes (met name de Bintang viel in de smaak), hebben we veel lokaal gegeten en zijn we onze zangcarrière verder gaan trainen middels het populaire Karaoke. Wat ons heel erg opviel in Java was dat de mensen heel vriendelijk waren tegen ons. Elke keer als we ergens stonden te wachten of gingen eten waren er meteen weer mensen die graag met ons wilde praten en afspreken om wat leuks te gaan doen.

Vanuit Java zijn we naar Bali gegaan en hebben we de eerste dagen doorgebracht op één van de meest toeristische plekken op deze reis, namelijk Kuta Bali. Het stappen was hier wederom top, maar het vetste was dat we hier voor het eerst zijn gaan proberen te surfen. Het ging met veel vallen en opstaan, maar onze leraar Jimke heeft flink wat geduld gehad en uiteindelijk is het ons dan ook een aantal keer gelukt een golfje mee te pakken op ons surfboard. Een machtig gevoel en we moeten jou dan ook bedanken voor de lol en de deskundige tips Jimke, ouwe surfdude.

De Gili eilanden waren onze volgende bestemming en dit stond in het teken van heerlijk eten, ontspanning, en op het eerste eiland Gili T een paar leuke feesten. Onder het genot van een boekje, Sudoku, muziekje, en veel gezwets lagen we bij Gili T en Gili Air voornamelijk te chillen op de strandbedjes. Het waren heel relaxte dagen waarin we zoals je inmiddels gewend van ons mag zijn, toch ook wat actievere activiteiten hebben ondernomen. Zo zijn we beide eilanden rond gegaan per fiets, waarbij we op Gili T zo hard door het losse zand fietsten waardoor de tandem het niet meer aan kon en de ketting brak. Daarnaast hebben we regelmatig een balletje hoog gehouden op het strand en zijn we op beide eilanden gaan snorkelen waar we het geluk hadden twee grote schildpadden te zien. Toch bestonden de Gili's buiten de feesten op Gili T vooral uit relaxen. Deze ontspanning hadden we hard nodig, want op het menu stond de Mount Rinjani die we zouden gaan beklimmen, en wat achteraf de zwaarste maar ook allervetste tocht uit ons leven is gebleken...

Na er al heel lang naar uitgekeken te hebben en veel goede verhalen over gehoord te hebben zijn we aangekomen bij de voet van de vulkaan Mount Rinjani op Lombok. Er werd ons hier nog even fijn verteld dat het een hele zware tocht zou worden van 3 dagen en 2 nachten om de top te bereiken, en dat er een groot deel het niet haalt.

Dag 1 was nog het minst zwaar, want hier hoefde 'maar' 6 uur geklommen te worden. Het was soms klimmen met handen en voeten wat ook een paar schaafwondjes opleverde, maar de stukken waar we langs liepen waren adembenemend mooi. Het einde van dag 1 was al even mooi, want toen het wolkendek weg trok, hadden we voor het eerst uitzicht op de vulkaan en de top van de berg die we 2 dagen later zouden bereiken. Samen met de andere backpackers en bergbeklimmers sliepen we in kleine tweepersoonstentjes en hele dunne matjes wat betekende dat we praktisch alsnog op de grond sliepen. Niet luxe, maar het had wel wat speciaals. Net zoals het feit dat we geleid werden door twee toffe gidsen en er een aantal 'dragers' meeliepen die de slaapspullen, het eten en drinken de berg op zeulden voor onze groep. Wij dachten dat wij het zwaar hadden maar deze mannetjes leverden pas echt een puike prestatie!

Dag 2 begon al vroeg om 6 uur 's ochtends en tevens regenachtig, wat ervoor zorgte dat de paden nog glibberiger en moeilijker begaanbaar maakten. Maar als onervaren bergbeklimmers moeten we van ons zelf zeggen dat we ons hier heel goed door heen hebben geworsteld. Na 3 uur flink doorstappen, hadden we een eetpauze en kwamen we aan bij het meer dat aan de vulkaan ligt; een plekje verder op lagen ook nog natuurlijke hot springs en watervallen. We hadden hier net als de andere klimmers nog wel even willen blijven chillen, maar er moest nog flink geklommen worden om het eindpunt van deze dag te bereiken. Het tweede deel van de tweede dag was één van de allerzwaarste stukken waarin we regelmatig een minuutje rust namen om vervolgens weer de gashendel open te draaien en volle bak door te klimmen. Het is natuurlijk geen wedstrijd, maar het is wel leuk om te vermelden dat we die dag als eerste van alle klimmers aankwamen op het kamp. Het kamp lag op ongeveer 2600 meter hoogte wat inhield dat er nog een flink stuk beklommen diende te worden van ruim 1000 meter (in hoogte) om de top van de Mount Rinjani te bereiken.

We hadden het geluk dat we überhaupt een poging mochten wagen de berg te beklimmen want het was helder zicht en niet meer regenachtig. Na een vroege nacht (2 uur 's nachts opstaan!) gingen we gelijk klimmen; het eerste deel in het pikdonker, met het vizier nog niet helemaal op scherp, en de bijbehorende kou was al behoorlijk zwaar, maar hier kwamen we nog redelijk gemakkelijk overheen. Het laatste deel toen we alweer een aantal uren onderweg waren echter, was het meest bizarre stuk klimmen want met alleen maar los zand waardoor je elke keer wegzakt, en een ontiegelijk stijl laatste stuk van een uur kon je de top van de berg al bijna ruiken, maar moesten we eerst nog heel wat pijn lijden voordat we hier aankwamen. En toch, net toen we het meeste kapot zaten, was ie daar ineens, de top!! Een super gevoel en samen met de anderen die de top bereikt hadden, hebben we mogen genieten van de zonsopgang en één van de mooiste uitzichten waar we over Bali, Lombok, de Gili eilanden, de berg en de vulaan heen keken. Schitterend!
Op de berg was het behoorlijk koud dus na een half uurtje zijn we in een sneltreinvaart naar beneden gebanjerd. Ondanks de regen en onweersbuien hadden we de pas er goed in en zijn we er zonder noemenswaardige kleerscheuren van afgekomen. Na een dag van meer dan 10 uur klimmen en dalen hebben we toen gelijk de taxi gepakt naar Kuta Lombok en genoten van één van de lekkerste biertjes van deze reis. Tot slot nog even een speciale vermelding voor Jimke, die op zijn afgetrapte en kapotte Vans schoenen de top heeft bereikt. Respect!

Kuta Lombok was voor ons het paradijs op aarde. Zeker één van de mooiste omgevingen waar we ooit zijn geweest. Als er nog bloglezers zijn die binnenkort gaan trouwen, dan krijgen jullie bij deze een gratis tip: dit is een echte aanrader om je huwelijksreis te vieren. Het is een plek waar veel verschillende stranden binnen een radius van een uurtje rijden liggen, waarbij de ene nog mooier is dan de andere. De mooiste stranden hebben we bezocht met een scootertje en de groene, heuvelachtige landschappen die je dan tegenkomt, waren ook al ongelofelijk mooi. Natuurlijk hebben we ook nog een poging gewaagd om te surfen en dus waren de dagen in Kuta Lombok heel fijn en relaxt.

Vanuit Lombok zijn we terug naar Bali gegaan en hebben we de laatste dagen gespendeerd in Seminyak en Ubud. Ubud hebben we per scooter bezocht en hier was het vooral genieten van de groene rijstvelden. In Seminyak zijn we nog een aantal dagen goed wezen stappen en hebben we (nu het nog kon) wat luxe tot ons genomen via een aantal massages en wat shoppen. Daarmee kwam er een einde aan de tijd met Jimke in Indonesië, maar ook aan de tijd in Azië die bizar snel voorbij is gegaan. Jimke, bedankt voor de gezelligheid en de geweldige tijd die we hebben gehad. We zullen nog veel over dit deel van de reis napraten in de toekomst.

Ondanks dat we heel fijn terugdenken aan onze tijd in Azië, staat nu wederom een heel speciaal land op het programma: Australië!! De reden dat we in eerste instantie op wereldreis wilden gaan. We zijn alweer een aantal dagen onderweg en zijn nu aan het genieten van Melbourne, een hele mooie stad. Een extra mooi tintje van Australië is dat onze vrienden Bart en Felix vanuit Nederland zijn gekomen om ruim een maand met ons samen te gaan reizen en dat we de Australische familie van Niek in Sydney gaan zien. Het kan mede hierdoor niet anders dat ook dit weer een heel mooie tijd gaat worden!