Australië - Deel 1
Blijf op de hoogte en volg Niek
18 Juni 2014 | Australië, Noosa Heads
Australië! Down Under...Het walhalla van de backpackers...Het land van de ongelofelijk mooie kustlijn...van de wilde dieren...van het lekkere weer (wat zeker niet altijd zo is)...van het lekkere eten...van de sportcultuur en nog zo veel meer. Er zijn weinig overeenkomsten met Azië, behalve dat we het hier ook weer enorm naar ons zin hebben gehad. We zijn nu ruim 2 maanden in 'Ozzy' en het is nu al een heel bijzondere tijd geweest door al het moois wat we gezien hebben, en misschien nog wel bijzonderder door de mensen met wie we dit hebben beleefd.
Ons nieuwe deel van deze reis begon in Melbourne, waar we praktisch tegelijk met onze vrienden Bart en Felix aankwamen die zojuist een lange trip uit Nederland achter de rug hadden. De stemming zat er vanaf moment één al heel erg goed in, en dat had ook te maken met de geweldige (stap)stad Melbourne. Voor ons een combinatie van een geweldige metropool met sjiek gekleede mensen, veel sport en kleine, gezellige straatjes die veelal bekend stonden door de goede koffie; wij hadden echter meer oog voor de lekkere broodjes hier. Hier hebben we ook kennis gemaakt met de sport AFL door in een stadion waar 100.000 man inpassen, een wedstrijd te bezoeken. Een heel vette ervaring en tevens een bizarre sport die bijna nog meer op en neer gaat als een pingpong bal bij tafeltennis. Buiten dat was het nachtleven hier ook helemaal niet verkeerd, door de diversiteit aan clubs en barretjes, en hier hebben we dan ook behoorlijk wat tijd en geld gespendeerd. Want Australië is duur, heel erg duur. Vooral omdat we vanuit het goedkope Azië kwamen, was er toch wel sprake van een schok...
Eventjes hadden we het moeilijk om afstand te doen van het heerlijke luxe leven dat we in Azië hadden maar het is ons goed gelukt door deze barrière heen te breken. Een aantal verschillen: in plaats van een goedkope, zeer comfortabele kamer liggen we nu regelmatig met 8 tot 10 mensen op een kamer waarbij er altijd wel iemand is die snurkt (als het geen man is, is het wel een vrouw)...in plaats van altijd uit eten te gaan, is het nu zo dat we als degelijke burgers naar de supermarkt gaan om boodschappen te doen en vervolgens bij het hostel koken...in plaats van alleen maar biertjes in de kroeg of club, drinken we nu vaak al in voordat we op stap gaan en hebben we zelfs regelmatig het typisch Australische en één van de smerigste drankjes aller tijden 'Goon' gedronken. Toch wil dit niet zeggen dat het hier een minder leuke tijd door wordt; zo is het vaak ook gezelliger met meer mensen op een kamer en kunnen we genieten van onze eigen kookkunsten (Chef Ramsey zou trots op ons zijn als hij onze gerechten ziet).
Terug naar de reis, en dan vooral naar Bart en Felix waarmee we vanuit Melbourne naar het schitterende eiland Tasmanië zijn gevlogen en een kleine week hebben rondgetrokken met een huurauto. Dit was voor ons het pure leven in Australië; de vele mooie plekken op het eiland bezichtigen en vooral de tijd in de auto waar heel veel is gezongen en gelachen. We zijn tevens begonnen en geëindigd in het grootste plaatsje van Tasmanië, Hobart, waar we veel typische 'Tassies' hebben leren kennen. Verschillende mensen waren zo onder de indruk van onze aanwezigheid (en gezelligheid), dat we van de locals menig rondje hebben gekregen in de kroegen. Tasmanië, door de Nederlander Abel Tasman ontdekt, bevat zowel historie, fantastische uitzichten en moderne kunst'; een superplek dus. De geschiedenis lessen hebben we genomen in Port Arthur, een plaats waar veel Britse gevangenen naar toe zijn gestuurd en wat de eerste plek in de wereld was waarbij door gevangenen juist te behandelen, de gevangenen opnieuw een kans werd gegeven in de samenleving. Buiten het bijzondere verhaal, was Port Arthur zelf ook een prachtig stukje land. Dit gold ook voor het Freycinet National Park met onder andere de Wineglass Bay, dat een strand is in de vorm van een wijnglas. Een ander uitstapje dat we hebben gemaakt is een tocht naar Lake St. Claire, wat een pittig tochtje werd door de kou (hebben zelfs even sneeuw gehad!) en de laatste dag hebben we genoten van de moderne kunst van het MONA museum. Een uniek museum, met de meest uiteenlopende kunst waar wij als echte kunstliefhebbers van onder de indruk waren.
Na deze fantastische tijd in Tasmanië hebben we tijdelijk afscheid genomen van Bart en Felix en zijn we doorgegaan met iets wat onze tijd in Australië zou en zal gaan tekenen: de zoektocht naar een 'nieuwe' auto! Na stevige onderhandelingen en een aantal reperatiebeurten, is de keuze uiteindelijk gevallen op de Ford Falcon Station Wagon. Het is een bolide waar we trots op mogen zijn, en waar we op dit moment al duizenden mooie kilometers mee hebben gereden door Australië! Het ultieme gevoel van vrijheid voor ons omdat we nu kunnen gaan en staan waar we ook maar willen. We zijn begonnen op de indrukwekkende Great Ocean Road, en hier hebben we de eerste dag zelfs gekampeerd in ons tentje. Dit hebben we hierna nog maar één keer gedaan. Ontzettend vette ervaringen om te overnachten in een tentje in de natuur, maar toch wint de gedachte van de luxe van een bedje en een hostel het vaak van het kamperen. De Great Ocean Road is één van de mooiste stukken van Australië met een lange, slingerende weg langs de oceaan waar naast koala's en prachtige stadjes/ dorpjes met name de 12 Apostelen het hoogtepunt van deze trip was. DIt zijn verschillende rotsblokken die op zeer fraaie wijze over de zee zijn verspreid. Helaas zijn het door de wilde zee geen 12 Apostelen meer, maar het uitzicht is nog steeds werkelijk waar adembenemend.
De reis van Melbourne naar Sydney is via een omweg gegaan in de naam van het Wilson Promotory park. Dit is het meest zuidelijke punt van het Australische vasteland en hier zijn verschillende looproutes door de schitterende natuur aangelegd om te kunnen genieten van de groene omgeving. In een tweetal dagen hebben we hier veel kilometers geklommen en gedaald om de uitzichten vanuit en over verschillende plekken te aanschouwen. Een uniek park waar bijna geen backpackers komen, maar ook een omgeving waar het zo koud was dat de auto in plaats van de tent de slaapplek was. De overige route naar Sydney leidde ons langs onbekende plekjes langs de kust die ieder hun eigen kenmerken hadden maar tegelijkertijd toch ook veel op elkaar leken. Naast het feit dat het speciaal was om hier te zijn, omdat er in principe verder geen andere backpackers komen, hebben we verschillende dieren in het wild gezien, van kangoeroes tot struisvogels en van pelikanen tot zeeleeuwen.
En toen waren we alweer ineens in Sydney! Een geweldige stad die we heel goed hebben gezien door alle verschillende activiteiten die we hier hebben ondernomen. Maar wat het meest centraal stond hier was dat we Nieks familie weer gezien hebben en vooral veel tijd met ze hebben doorgebracht...hier hebben we één van de allerfijnste tijden gehad tijdens deze reis. Het was even alsof we thuis op vakantie waren door de warmte en gezelligheid van alle ooms en tantes, neefjes en nichtjes. We zijn twee weken gebleven bij Pete en Gwen (en Chris) en we hadden nog wel langer willen blijven. Wat was het fijn om jullie weer te zien, veel goede gesprekken te hebben en te genieten van de kookkunsten van Katie en onze Australische moeder Gwen. De barbecues met heel veel vlees van Pete (en vooral Petes humor) zullen we ook zeker niet vergeten, en buiten dit waren ook veel activiteiten samen met jullie ongekend. Bij vrijwel alle ooms en tantes zijn we uit eten geweest en altijd stonden er drie dingen centraal: veel verhalen over vroeger, erg veel eten, en erg veel lachen.
Terug naar Sydney, want Sydney is één van de mooiste steden die we hebben aangedaan; het zijn vooral de bekende plekken als de Harbour Bridge en het Opera House die fantastisch zijn, maar er is nog zoveel meer moois te zien en beleven in deze stad. Van de mooiste stranden aan Manly beach en Bondi beach tot Circular Quay met de hoge gebouwen en dat is dan nog lang niet alles. Want misschien wel het meest mooie plekje ligt net buiten Sydney en dat zijn de befaamde Blue Mountains met haar 3 sisters. Samen met Pete en Gwen hebben we genoten van de ongelofelijke uitzichten over het bosgebied dat omzwermd is door een Eucalyptus geur en zijn we zelfs over en door de Blue Mountains gegaan via de kabelbaan routes die door het park lopen. Naast deze plekken zijn we nog naar een heel mooi reptielenpark gegaan met Dennis, hebben we een rugbywedstrijd bijgewoond van Petes team samen met Pete en Dennis (we zullen de beschamende uitslag hier niet vertellen), hebben we de Hop on/ Hop off bustoer gedaan in en rond Sydney en een aantal keren zijn we met zijn tweeën naar Sydney gegaan om te genieten van deze schitterende stad.
Het was een onvergetelijke tijd hier en we zullen over een klein maandje nog een aantal dagen terugkomen om de bruiloft van Nieks nichtje Monica bij te gaan wonen en natuurlijk ook met de reden om iedereen weer te zien. Vooralsnog kunnen we jullie alleen maar bedanken voor al het fijns en moois wat we van jullie hebben gekregen: Pete, Gwen, Katie, Dennis, Monique, Richard, Mary-Lou, Geoff en alle kinderen natuurlijk. Het was super!
Met onze heerlijke wagen zijn we naar het Noorden vertrokken met als eerste bestemmingen Port Macquirie en Coffs Harbour. Vooral Coffs Harbour viel in de smaak, met haar mooie strand en leuke plekjes om te stappen. Hier hebben we ook voor het eerst in Australië onze surfkunsten vertoond, iets dat we nog vaker moeten doen om er beter in te worden. Want het was weer niet veel, maar gelachen hebben we wel. Op de weg naar Byron Bay hebben we een klein uitstapje gemaakt richting Lismore; een uitstapje dat een heel speciaal tintje had. We zijn hier namelijk op bezoek geweest bij Barabara Thacker en haar familie, een oude vriendin van Nieks (Australische) familie die ondanks haar leeftijd van eind 80 nog zo vitaal en fit is dat ze met ons heeft getafeltennisd, gekookt en zelfs biertjes heeft gedronken!
Hierna stonden Byron Bay en Brisbane op het programma. Byron Bay is het meest Oostelijke plaatsje van Australië met wederom een mooie kustlijn en een bijzondere vuurtoren waar we een mooie wandeling naar hebben gemaakt. Vooral stond Byron bij ons echter in het teken van het uitgaan met een aantal gezellige mensen die we ontmoet hadden. Het speciaalste feest was de Silent Disco op het strand; een feest waarbij je 's nachts een koptelefoon op zet die drie verschillende muziekstijlen kan afspelen waardoor iedereen in een ander ritme danst. Gewoonweg schitterend! Brisbane had ook weer een speciaal tintje en dat kwam doordat Bart en Felix hun laatste dagen hier samen met ons hebben doorgebracht. We vonden de stad Brisbane dan een beetje tegenvallen, maar de aanwezigheid van onze vrienden uit Nederland maakte alles meer dan goed. Natuurlijk hebben we weer een paar mooie stapavonden gehad, en zijn we ook nog naar een ander soort rugbywedstrijd gegaan in een groot stadion in Brisbane. De tijd vloog weer om en helaas was dit ook een einde aan de tijd met Bart en Felix, waar we ontzettend veel mee gelachen hebben. We zien jullie weer in Nederland jongens!
Vervolgens stond voor ons iets op het programma waar we niet echt naar uitgekeken hebben. Hoe kan dat dan vraag je je af, iets waar Tom en Niek niet naar uitkijken...Het ging namelijk om het volgende: werken! En wat voor werk: jawel, fruit plukken! En wat voor fruit: aardbeien! En dat laatste betekent dus dat je samen met ruim 80 andere backpackers de hele dag krom staat om tussen de planten aardbeien te plukken en in een tray te leggen die je voortbeweegt met een karretje. Daarnaast moest je ook het vuil secuur van de planten afhalen en dit onder de leiding van een of andere legercommandant die al loopt te klagen als je één aardbeitje mist. Tot slot moet je om 5.45 's ochtends je bed uit en krijg je echt veel last van je rug, vooral omdat je maar eenmaal of tweemaal een vrije dag per week hebt. Jullie begrijpen dus wel, het was niet echt ons ding en dus zijn we na 9 dagen ook gestopt. Het klinkt gek, maar toch hebben we hier het positieve uit kunnen halen. Want de mensen die we in ons hostel ontmoet hebben (de ene helft waren ook aardbeien plukkers en de anderen avocado plukkers) waren echt geweldig, evenals een aantal overige plukkers op de boerderij. Het was één grote vriendengroep waarmee we op onze vrije dagen en in de namiddagen en avonden voetbalden, naar het strand gingen, stapten, eten kookten, films keken en vooral klaagden over het vervelende werk. Het mooiste vond nog plaats op de nacht dat we vertrokken, want toen stond de WK kraker Nederland-Spanje op het programma. Om 5 uur 's nachts onze (Australische) tijd begon de wedstrijd, maar door de spanning zaten we om 4 uur al voor de televisie. Met meer dan de helft van de mensen uit ons hostel (Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Italianen, Belgen, etc.) die allemaal voor Oranje waren hebben we gekeken naar de ongelofelijke wedstrijd. Wat waren we trots!
De afgelopen dagen hebben we in Noosa doorgebracht en dit is ook weer een fijn kustplaatsje waar we genieten van het strand. Inmiddels is het een paar uur voor de tweede WK wedstrijd tegen, jawel, Australië. Wederom al in spanning, wederom al onze Oranje shirtjes aan, en wederom klaar om het met een gezellige groep te gaan kijken. Het belooft weer een spectakel te gaan worden, want de Australiërs moeten we toch vrij gemakkelijk kunnen hebben.
Hup Holland Hup en tot snel!!
Ons nieuwe deel van deze reis begon in Melbourne, waar we praktisch tegelijk met onze vrienden Bart en Felix aankwamen die zojuist een lange trip uit Nederland achter de rug hadden. De stemming zat er vanaf moment één al heel erg goed in, en dat had ook te maken met de geweldige (stap)stad Melbourne. Voor ons een combinatie van een geweldige metropool met sjiek gekleede mensen, veel sport en kleine, gezellige straatjes die veelal bekend stonden door de goede koffie; wij hadden echter meer oog voor de lekkere broodjes hier. Hier hebben we ook kennis gemaakt met de sport AFL door in een stadion waar 100.000 man inpassen, een wedstrijd te bezoeken. Een heel vette ervaring en tevens een bizarre sport die bijna nog meer op en neer gaat als een pingpong bal bij tafeltennis. Buiten dat was het nachtleven hier ook helemaal niet verkeerd, door de diversiteit aan clubs en barretjes, en hier hebben we dan ook behoorlijk wat tijd en geld gespendeerd. Want Australië is duur, heel erg duur. Vooral omdat we vanuit het goedkope Azië kwamen, was er toch wel sprake van een schok...
Eventjes hadden we het moeilijk om afstand te doen van het heerlijke luxe leven dat we in Azië hadden maar het is ons goed gelukt door deze barrière heen te breken. Een aantal verschillen: in plaats van een goedkope, zeer comfortabele kamer liggen we nu regelmatig met 8 tot 10 mensen op een kamer waarbij er altijd wel iemand is die snurkt (als het geen man is, is het wel een vrouw)...in plaats van altijd uit eten te gaan, is het nu zo dat we als degelijke burgers naar de supermarkt gaan om boodschappen te doen en vervolgens bij het hostel koken...in plaats van alleen maar biertjes in de kroeg of club, drinken we nu vaak al in voordat we op stap gaan en hebben we zelfs regelmatig het typisch Australische en één van de smerigste drankjes aller tijden 'Goon' gedronken. Toch wil dit niet zeggen dat het hier een minder leuke tijd door wordt; zo is het vaak ook gezelliger met meer mensen op een kamer en kunnen we genieten van onze eigen kookkunsten (Chef Ramsey zou trots op ons zijn als hij onze gerechten ziet).
Terug naar de reis, en dan vooral naar Bart en Felix waarmee we vanuit Melbourne naar het schitterende eiland Tasmanië zijn gevlogen en een kleine week hebben rondgetrokken met een huurauto. Dit was voor ons het pure leven in Australië; de vele mooie plekken op het eiland bezichtigen en vooral de tijd in de auto waar heel veel is gezongen en gelachen. We zijn tevens begonnen en geëindigd in het grootste plaatsje van Tasmanië, Hobart, waar we veel typische 'Tassies' hebben leren kennen. Verschillende mensen waren zo onder de indruk van onze aanwezigheid (en gezelligheid), dat we van de locals menig rondje hebben gekregen in de kroegen. Tasmanië, door de Nederlander Abel Tasman ontdekt, bevat zowel historie, fantastische uitzichten en moderne kunst'; een superplek dus. De geschiedenis lessen hebben we genomen in Port Arthur, een plaats waar veel Britse gevangenen naar toe zijn gestuurd en wat de eerste plek in de wereld was waarbij door gevangenen juist te behandelen, de gevangenen opnieuw een kans werd gegeven in de samenleving. Buiten het bijzondere verhaal, was Port Arthur zelf ook een prachtig stukje land. Dit gold ook voor het Freycinet National Park met onder andere de Wineglass Bay, dat een strand is in de vorm van een wijnglas. Een ander uitstapje dat we hebben gemaakt is een tocht naar Lake St. Claire, wat een pittig tochtje werd door de kou (hebben zelfs even sneeuw gehad!) en de laatste dag hebben we genoten van de moderne kunst van het MONA museum. Een uniek museum, met de meest uiteenlopende kunst waar wij als echte kunstliefhebbers van onder de indruk waren.
Na deze fantastische tijd in Tasmanië hebben we tijdelijk afscheid genomen van Bart en Felix en zijn we doorgegaan met iets wat onze tijd in Australië zou en zal gaan tekenen: de zoektocht naar een 'nieuwe' auto! Na stevige onderhandelingen en een aantal reperatiebeurten, is de keuze uiteindelijk gevallen op de Ford Falcon Station Wagon. Het is een bolide waar we trots op mogen zijn, en waar we op dit moment al duizenden mooie kilometers mee hebben gereden door Australië! Het ultieme gevoel van vrijheid voor ons omdat we nu kunnen gaan en staan waar we ook maar willen. We zijn begonnen op de indrukwekkende Great Ocean Road, en hier hebben we de eerste dag zelfs gekampeerd in ons tentje. Dit hebben we hierna nog maar één keer gedaan. Ontzettend vette ervaringen om te overnachten in een tentje in de natuur, maar toch wint de gedachte van de luxe van een bedje en een hostel het vaak van het kamperen. De Great Ocean Road is één van de mooiste stukken van Australië met een lange, slingerende weg langs de oceaan waar naast koala's en prachtige stadjes/ dorpjes met name de 12 Apostelen het hoogtepunt van deze trip was. DIt zijn verschillende rotsblokken die op zeer fraaie wijze over de zee zijn verspreid. Helaas zijn het door de wilde zee geen 12 Apostelen meer, maar het uitzicht is nog steeds werkelijk waar adembenemend.
De reis van Melbourne naar Sydney is via een omweg gegaan in de naam van het Wilson Promotory park. Dit is het meest zuidelijke punt van het Australische vasteland en hier zijn verschillende looproutes door de schitterende natuur aangelegd om te kunnen genieten van de groene omgeving. In een tweetal dagen hebben we hier veel kilometers geklommen en gedaald om de uitzichten vanuit en over verschillende plekken te aanschouwen. Een uniek park waar bijna geen backpackers komen, maar ook een omgeving waar het zo koud was dat de auto in plaats van de tent de slaapplek was. De overige route naar Sydney leidde ons langs onbekende plekjes langs de kust die ieder hun eigen kenmerken hadden maar tegelijkertijd toch ook veel op elkaar leken. Naast het feit dat het speciaal was om hier te zijn, omdat er in principe verder geen andere backpackers komen, hebben we verschillende dieren in het wild gezien, van kangoeroes tot struisvogels en van pelikanen tot zeeleeuwen.
En toen waren we alweer ineens in Sydney! Een geweldige stad die we heel goed hebben gezien door alle verschillende activiteiten die we hier hebben ondernomen. Maar wat het meest centraal stond hier was dat we Nieks familie weer gezien hebben en vooral veel tijd met ze hebben doorgebracht...hier hebben we één van de allerfijnste tijden gehad tijdens deze reis. Het was even alsof we thuis op vakantie waren door de warmte en gezelligheid van alle ooms en tantes, neefjes en nichtjes. We zijn twee weken gebleven bij Pete en Gwen (en Chris) en we hadden nog wel langer willen blijven. Wat was het fijn om jullie weer te zien, veel goede gesprekken te hebben en te genieten van de kookkunsten van Katie en onze Australische moeder Gwen. De barbecues met heel veel vlees van Pete (en vooral Petes humor) zullen we ook zeker niet vergeten, en buiten dit waren ook veel activiteiten samen met jullie ongekend. Bij vrijwel alle ooms en tantes zijn we uit eten geweest en altijd stonden er drie dingen centraal: veel verhalen over vroeger, erg veel eten, en erg veel lachen.
Terug naar Sydney, want Sydney is één van de mooiste steden die we hebben aangedaan; het zijn vooral de bekende plekken als de Harbour Bridge en het Opera House die fantastisch zijn, maar er is nog zoveel meer moois te zien en beleven in deze stad. Van de mooiste stranden aan Manly beach en Bondi beach tot Circular Quay met de hoge gebouwen en dat is dan nog lang niet alles. Want misschien wel het meest mooie plekje ligt net buiten Sydney en dat zijn de befaamde Blue Mountains met haar 3 sisters. Samen met Pete en Gwen hebben we genoten van de ongelofelijke uitzichten over het bosgebied dat omzwermd is door een Eucalyptus geur en zijn we zelfs over en door de Blue Mountains gegaan via de kabelbaan routes die door het park lopen. Naast deze plekken zijn we nog naar een heel mooi reptielenpark gegaan met Dennis, hebben we een rugbywedstrijd bijgewoond van Petes team samen met Pete en Dennis (we zullen de beschamende uitslag hier niet vertellen), hebben we de Hop on/ Hop off bustoer gedaan in en rond Sydney en een aantal keren zijn we met zijn tweeën naar Sydney gegaan om te genieten van deze schitterende stad.
Het was een onvergetelijke tijd hier en we zullen over een klein maandje nog een aantal dagen terugkomen om de bruiloft van Nieks nichtje Monica bij te gaan wonen en natuurlijk ook met de reden om iedereen weer te zien. Vooralsnog kunnen we jullie alleen maar bedanken voor al het fijns en moois wat we van jullie hebben gekregen: Pete, Gwen, Katie, Dennis, Monique, Richard, Mary-Lou, Geoff en alle kinderen natuurlijk. Het was super!
Met onze heerlijke wagen zijn we naar het Noorden vertrokken met als eerste bestemmingen Port Macquirie en Coffs Harbour. Vooral Coffs Harbour viel in de smaak, met haar mooie strand en leuke plekjes om te stappen. Hier hebben we ook voor het eerst in Australië onze surfkunsten vertoond, iets dat we nog vaker moeten doen om er beter in te worden. Want het was weer niet veel, maar gelachen hebben we wel. Op de weg naar Byron Bay hebben we een klein uitstapje gemaakt richting Lismore; een uitstapje dat een heel speciaal tintje had. We zijn hier namelijk op bezoek geweest bij Barabara Thacker en haar familie, een oude vriendin van Nieks (Australische) familie die ondanks haar leeftijd van eind 80 nog zo vitaal en fit is dat ze met ons heeft getafeltennisd, gekookt en zelfs biertjes heeft gedronken!
Hierna stonden Byron Bay en Brisbane op het programma. Byron Bay is het meest Oostelijke plaatsje van Australië met wederom een mooie kustlijn en een bijzondere vuurtoren waar we een mooie wandeling naar hebben gemaakt. Vooral stond Byron bij ons echter in het teken van het uitgaan met een aantal gezellige mensen die we ontmoet hadden. Het speciaalste feest was de Silent Disco op het strand; een feest waarbij je 's nachts een koptelefoon op zet die drie verschillende muziekstijlen kan afspelen waardoor iedereen in een ander ritme danst. Gewoonweg schitterend! Brisbane had ook weer een speciaal tintje en dat kwam doordat Bart en Felix hun laatste dagen hier samen met ons hebben doorgebracht. We vonden de stad Brisbane dan een beetje tegenvallen, maar de aanwezigheid van onze vrienden uit Nederland maakte alles meer dan goed. Natuurlijk hebben we weer een paar mooie stapavonden gehad, en zijn we ook nog naar een ander soort rugbywedstrijd gegaan in een groot stadion in Brisbane. De tijd vloog weer om en helaas was dit ook een einde aan de tijd met Bart en Felix, waar we ontzettend veel mee gelachen hebben. We zien jullie weer in Nederland jongens!
Vervolgens stond voor ons iets op het programma waar we niet echt naar uitgekeken hebben. Hoe kan dat dan vraag je je af, iets waar Tom en Niek niet naar uitkijken...Het ging namelijk om het volgende: werken! En wat voor werk: jawel, fruit plukken! En wat voor fruit: aardbeien! En dat laatste betekent dus dat je samen met ruim 80 andere backpackers de hele dag krom staat om tussen de planten aardbeien te plukken en in een tray te leggen die je voortbeweegt met een karretje. Daarnaast moest je ook het vuil secuur van de planten afhalen en dit onder de leiding van een of andere legercommandant die al loopt te klagen als je één aardbeitje mist. Tot slot moet je om 5.45 's ochtends je bed uit en krijg je echt veel last van je rug, vooral omdat je maar eenmaal of tweemaal een vrije dag per week hebt. Jullie begrijpen dus wel, het was niet echt ons ding en dus zijn we na 9 dagen ook gestopt. Het klinkt gek, maar toch hebben we hier het positieve uit kunnen halen. Want de mensen die we in ons hostel ontmoet hebben (de ene helft waren ook aardbeien plukkers en de anderen avocado plukkers) waren echt geweldig, evenals een aantal overige plukkers op de boerderij. Het was één grote vriendengroep waarmee we op onze vrije dagen en in de namiddagen en avonden voetbalden, naar het strand gingen, stapten, eten kookten, films keken en vooral klaagden over het vervelende werk. Het mooiste vond nog plaats op de nacht dat we vertrokken, want toen stond de WK kraker Nederland-Spanje op het programma. Om 5 uur 's nachts onze (Australische) tijd begon de wedstrijd, maar door de spanning zaten we om 4 uur al voor de televisie. Met meer dan de helft van de mensen uit ons hostel (Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Italianen, Belgen, etc.) die allemaal voor Oranje waren hebben we gekeken naar de ongelofelijke wedstrijd. Wat waren we trots!
De afgelopen dagen hebben we in Noosa doorgebracht en dit is ook weer een fijn kustplaatsje waar we genieten van het strand. Inmiddels is het een paar uur voor de tweede WK wedstrijd tegen, jawel, Australië. Wederom al in spanning, wederom al onze Oranje shirtjes aan, en wederom klaar om het met een gezellige groep te gaan kijken. Het belooft weer een spectakel te gaan worden, want de Australiërs moeten we toch vrij gemakkelijk kunnen hebben.
Hup Holland Hup en tot snel!!
-
18 Juni 2014 - 20:51
Charlotte:
Hey Tom en Niek,
En ja hoor, we hebben weer gewonnen, dit keer met 3-2 van Australie! Zal voor jullie wel een aparte ervaring zijn geweest, zeker omdat het tot het eind zeer spannend bleef.
En wat hebben jullie weer een prachtig verhaal geschreven over jullie belevenissen de afgelopen 2 maanden. Vooral de tijd bij de familie van Niek was voor jullie heel bijzonder, maar ook geweldig dat Felix en Bart in Australie waren! We zijn natuurlijk benieuwd naar jullie volgende baantje want er zal toch geld moeten worden verdiend. Of komen jullie eerder terug, als het geld op is?
Liefs, Mark en Charlotte
-
18 Juni 2014 - 22:20
José Theunissen:
Ha lieve Niek en Tom
Ja we hebben gewonnen tegen de Aussies maar het was geen geweldige wedstrijd.
Hopelijk blijft Nederland wat langer in Brazilië.
Geweldig hoe jullie ontvangen zijn door onze familie oversea.
Ook heel mooi dat jullie de bruiloft mee gaan maken van Monica en Cameron.
Fijn dat jullie zo genoten hebben met Bart en Felix.
Kortom een top reis en goed dat jullie 9 dagen zware arbeid verricht hebben.
Jullie weten eigenlijk al niet meer wat werken is!!!!
Geniet verder van jullie mooie reis, trouwerij en Oranje.
Veel liefs van José -
18 Juni 2014 - 23:03
Hetty En Loes :
Hallo jongens, bedankt dat we weer een stukje met jullie mee hebben kunnen reizen. Ons aardbeienveldje heeft maar vijf plantjes, dus hier geen rugpijn.
Jullie hebben een leuke manier van schrijven en in combinatie met de foto's ziet het er aantrekkelijk uit om ooit naar toe te gaan. Maar dat is natuurlijk alleen aantrekkelijk met veel tijd en pecunia!
Wij genieten hier net als jullie van Oranje maar dan wel met koffie en thee, want er moet morgen weer gewoon gewerkt worden. Alhoewel de wedstrijd tegen Spanje dat er nu uitligt bekeken werd in een oranje massa na een gezellig tennistoernooi en heerlijke tapas met af en toe een Leffe, ook erg lekker.
We horen graag later het vervolg. Nog veel plezier,
Loes en Hetty -
19 Juni 2014 - 01:45
Gwenny Wijenberg:
Great to read of your impressions of Australia so far, Niek en Tom. What a close game between The Netherlands and Australia- we put up a good fight!
I think you have been very impressed with the natural landscape so far. The coastal areas and the bush are spectacular.
Good to know you are getting into the swing with the culture here- you will both become true Aussies!
Aussie, Aussie, Aussie, Oi, Oi, Oi!!!
Sending veel liefs and look forward to your return visit.
Gwenny en familie xxxx -
21 Juni 2014 - 11:11
Dirk :
hoi Tom en Niek,
wat gezellig allemaal bij jullie , de foto's zijn geweldig heerlijk toch al die aardbeien
dat is voor jullie beter dan al die drank ha ha
hoe beleven ze het WK daar nou bij ons is het een ware oranje gekte geworden na de winst
op Spanje en Australië .
ik hoop van harte dat jullie nog veel genieten daar of waar je ook bent, en ben blij dat het heel goed
gaat met z'n tweetjes .
heel veel plezier en gezondheid
groeten Dirk en Lia
finale WK Brazilië - Nederland 1 - 3 ha ha leuk toch -
22 Juni 2014 - 19:31
Willy Kooijmans:
Geweldig jongens om weer met jullie mee te genieten. We misten het al om van jullie te horen. Prachtige verhalen! Geniet er nog van. Lieve groet, Paul en Willy. -
23 Juni 2014 - 00:04
Johan:
T&N, Aussie deel 1 is weer een boeiend verhaal geworden en lijkt alweer een beetje op een "gewone" Aussie vakantie waarbij stranden, stappen, rondtrekken en zon de boventoon voeren. En dat samen met onze familie moet voelen als een tweede thuis! Familie down under bedankt voor alle steun aan Tom en Niek.
Jullie maken er met of zonder vrienden en familie toch van iedere dag weer een feest. Behalve dat werken dan dus daar wil ik effe op ingaan mannen! Geweldig om te lezen dat jullie het eerste baantje al na 9 dagen voor gezien houden ha ha! Jullie staan aan het begin van een 45-jarige! werk loopbaan en sommige facetten van het werk kun je met een beetje fantasie vergelijken met jullie aardbeienklusje, namelijk: hard werken, lange dagen, krom zittend, vervelende baas en (te) weinig verdienen!
Kortom geniet zoveel nog zoveel mogelijk van Aussie deel 2 & Nieuw Zeeland en dan begint het echte werk.
Bedankt voor jullie mooie en boeiende verhalen. Het blijft genieten om ze te lezen.
Ook jullie betrokkenheid met oranje en de wijze waarop jullie de hostelgasten verleiden om Nederland te steunen. Hopelijk gaat al die support resulteren in de eerste plaats in de groep.
We gaan t morgen zien. T&N blijf genieten daar en dikke kus uit een oranje gekleurd Nederland. Johan
-
25 Juni 2014 - 19:54
Thomas:
Geweldig mannen! Lijkt me idd een pittige overgang van koning in azie, naar fruitplukker in australie haha. Mooi dat jullie ook aan jullie geschiedenis werken daar, super tof. Schitterend verhaal. Geniet! veel! x Thomas -
17 Juli 2014 - 15:05
Yara:
Geweldig weer om te lezen Tommie en Niek. Ontzettend leuk hoeveel mensen jullie leren kennen en wat jullie allemaal meemaken. Geniet ervan!
Liefs Yara -
06 Augustus 2014 - 09:27
Marianne Kooijmans:
Hoi Tom en Niek, Ik had al eerder op de blog gereageerd maar Char vertelde mij dat de reactie niet was geplaatst, dus kennelijk niet goed afgesloten. Het verhaal van jullie is heel herkenbaar van onze reis door Australie een paar jaar geleden. Alleen dat uitgaan hebben wij niet gedaan, maar dat is natuurlijk wel heel leuk.
Ik hoorde dat jullie ook nog naar NZ gaan. Daar zijn we dit jaar geweest. We hebben met de camper rondgetrokken van Christchurch op het zuider eiland naar Auckland op het noorder eiland. Ik weet niet precies wanneer jullie gaan, maar houd er rekening mee dat het op het zuider eiland nu nog erg koud kan zijn. Het ligt vlakbij de zuidpool. Je kunt dan beter op het noorder eiland beginnen. Je hebt overal goede informatiepunten waar je alle gegevens over de omgeving kunt krijgen. Ik weet niet waar jullie belangstelling voor hebben. NZ is vooral landschappelijk mooi en afwisselend. Er zijn niet veel steden. Je kunt er prachtige tracks lopen, meestal meerdere dagen. Dat wordt veel door jongeren gedaan. En verder natuurlijk alle extreme sporten waarvan bungeejumpen nog het mee gewoon is. Daarvoor is Queenstown op het zuider eiland het episch centrum. Daar zitten veel jongeren. Het ligt vlakbij Fjordland, een ruig fdjordenland in het zuidwesten, alleen begaanbaar per boot of per voet. Houd er rekening mee dat NZ ook heel duur is en dat je overal voor moet betalen. Aan de westkust zijn nog twee mooie gletsjers waar je heen kunt lopen of met een helicopter heen kunt vliegen. Ze doen veel met helicopters. En natuurlijk een eindeloos lange kust met vele stranden en op het zuider eiland pinguïns, walvissen en dolfijnen. In Wellington is een mooi museum over de geschiedenis van het land. In het noorden heb je hele grote oude bomen, net als de sequoia's in Amerika. Wij vonden de westkust van het zuider eiland het mooist en de grote meren daar. Verder was de punt van het noorder eiland ook bijzonder en het schier eiland Coromandel onder Auckland. Geniet ervan. Het midden van het noorder eiland, een vulkaanlandschap is ook mooi, maar helaas hadden wij daar mist. Overal tref je restanten aan van de decors voor de film in de ban van de ring, zelfs in een park in Wellington. Ook leuk om te bezoeken. Marianne -
02 September 2014 - 18:19
Christine Van Kalken:
Hoi Tom en Niek, ik ken jullie van verhalen van Jose, de moeder van Niek. Zij is mijn collega.
Regelmatig word ik geïnformeerd over jullie verre avontuurlijke en lange reis. Ik heb net het stuk over de reis door Australie gelezen en ben zeer onder de indruk van wat jullie allemaal in zo'n relatief korte tijd allemaal meemaken. Ik heb een goede indruk gekregen van wat jullie zoal beleven. Zometeen ga ik verder met het lezen van de andere verhalen.
Ik heb Jose vandaag weer ontmoet op het werk en zij was ontzettend blij dat ze kon vertellen dat NIEK op zijn verjaardag thuiskomt. Waar kun je Jose nou blijer en gelukkiger mee maken dan dat!
Ik wens jullie nog veel plezier en ga zo door!
Groetjes Christine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
