Thailand
Blijf op de hoogte en volg Niek
25 Januari 2014 | Myanmar, Rangoon
Thailand begon op 30 december voor ons toen we vanuit Laos zijn aangekomen. Maar eigenlijk begon het pas echt toen we onze vrienden Billy en Ilse de volgende ochtend op het vliegveld in Bangkok verwelkomden.
We hadden het geluk dat Billy en Ilse een superdik hotel voor ons hadden geregeld waar we de eerste 2 nachten door konden brengen en dus een beetje konden bijkomen van wat een heftig nieuwjaarsfeest zou worden. Met een gezelschap van 7 (inclusief Lies, Tim en Im) wat alweer heel snel vertrouwd voelde, hebben we dan ook een geweldige oud en nieuw gehad op een rooftopbar midden in Bangkok met een schitterend uitzicht over de stad met het vuurwerk. Iets wat je niet ieder jaar, iets wat je misschien nooit meer meemaakt! Een hele mooie start van 2014 en van dit deel van de vakantie.
Passend bij hoe we ons voelden, zijn we op 1 januari 's avond nog naar de Sky bar gegaan waar de film Hangover 2 is opgenomen. Vervolgens begon de eilandentoer langs Koh Pih Pih, Koh Phangan en Koh Tao. De reis naar Koh Pih Pih toe was iets waar Billy en Ilse behoorlijk tegen opkeken aangezien zij niet gewend zijn om 12 uur in de bus te zitten. Bij deze citeren we Billy's kant van zijn verhaal over de voor ons allemaal onvergetelijke busreis: "Koh Pih Pih. Dat is het eerste eiland. Wel redelijk ver van Bangkok. Daar kwam ik achter toen Niek aangaf dat ik wel rekening moest houden met een uurtje of 12 in de bus. Ik wou niet zeiken maar ik dacht echt: NIEK DIT KAN JE NIET MENEN. Een uurtje later stonden we bij de ticket winkel en zag ik dat de reis van Bangkok naar Koh Pih Pih niet 12 maar 16 uur zou zijn. Ik wist niet wat ik hoorde. 3 uur liep ik door Bangkok met de gedachte dat dit een grap was. Het kon niet waar zijn. Maar na 3 uur piekeren moet je dit met een lach accepteren. En ja, het moment was daar: de busreis begon. Niek en Tom gaven al aan dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Bil, het is een slaapbus en je krijgt zelfs een dekentje om te slapen. Het stelde me gerust..... Verdomme. Dat is het eerste wat ik zei toen we in de bus zaten. We (lees: Billy en Ilse) konden niet geloven dat deze bus ons moest vervoeren. Met een beenruimte van nog geen 10 centimer en een stoel die niet naar achter kon, was dit niet de bus die ons was beloofd. We zaten ook nog eens voor de wc's. Een wc met een glazen wand. De eerste keer toen iemand ging pissen was ongelofelijk. Maar achteraf ongelofelijk mooi. Wat hebben wij gelachen. Ik moet zeggen de busreis viel mee en het heeft ons veel lol bezorgd."
Nadat de tranen van het lachen waren opgedroogd, kwamen we alweer aan in Koh Pih Pih wat een heel toeristisch maar mooi eiland is met prachtige stranden. Vooral de wat meer afgelegen en omliggende eilanden en stranden waar we zijn gaan snorkelen, volleyballen, en beachtennissen maakten alles compleet. Ook hebben we nog een uitstapje gemaakt naar The Beach, waar de gelijknamige film is opgenomen met Leonardo Di Caprio. De avonden brachten we meestal door op het strand tussen de vuurshows en de vele dronken lui, die zelfs zo dronken en gek waren om door met een vuren springtouw of in de hens staande hoepel te springen. Menig ongeluk hebben we hier zien gebeuren en er liepen dan ook vrij veel mensen met brandwonden en verband rond. Na een geweldige tijd op Koh Pih Pih hebben we helaas afscheid genomen van onze Lies waarna we door zijn gegaan naar Koh Phangan.
Koh Phangan wilden we vooral bezoeken vanwege de half moon party, maar ook de scootertocht over het eiland was super. Heerlijk om op het gemakje met de zee en het strand op de achtergrond op een scootertje te rijden. 'S avonds stond de half moon party op het programma, waarvoor we een laagje schmink en ons befaamde tanktopje hadden aangetrokken. Na dit hele vette feest zijn we doorgegaan naar Koh Tao wat qua activiteiten weer heel veel leek op Koh Pih Pih, al was dit eiland wellicht nog iets mooier en vooral gezelliger. Ook zijn we hier na een klimtocht op de teenslippers naar een heel speciaal viewpoint geweest op een nabijgelegen eiland.
Terug naar onze uitvalsbasis Bangkok wat bij ons snel vertrouwd voelde, hebben we de laatste 3 dagen met Billy en Ilse genoten van potjes poolen en kaarten, een fietstocht door Bangkok, voetmassages, zwemmen in een luxe hotel, shoppen (ja, serieus), en vooral gezellig ouwehoeren onder het genot van een klein biertje. Voordat we het wisten waren de 2 en halve week omgevlogen en gingen Billy en Ilse alweer weg. We kunnen alleen maar zeggen dat dit een goed teken is en we heel veel gezien, gelachen en vooral genoten hebben: kortom, het is enorm fijn geweest met jullie!
We hadden nog een weekje over en zijn met de bus naar het noorden van Thailand gegaan, wat weer heel anders dan het zuiden is betreft mensen, prijzen en vooral de natuur. In Chiang Mai, de tweede stad van Thailand met ongeveer 1 miljoen inwoners, hebben we met de mountainbike een flinke berg beklommen. Helemaal afgepeigerd kwamen we aan maar we hadden het wel zonder kleerscheuren gehaald op deze klim van de buitencategorie. Chris Froome heeft er 2 concurrenten bij voor de Tour de France van 2014! Boven op de berg stond onze beloning klaar: een fraai uitzicht en een tempel waar we ook nog eens een stuk of 200 trappen naar toe moesten lopen. De volgende dag was al even mooi en sportief, toen we via een flinke hiking tour door de bossen zijn aangekomen op een berg waar we overnacht hebben bij een lokale stam. Hier werden we wakker met een supermooi uitzicht waar de mist tussen de bergen verscholen lag. Het werd van af daar alleen maar mooier, want we zijn die dag naast een flinke tocht door de jungle, ook wezen raften en met name het olifantenrijden maakte veel indruk.
Vanuit Chiang Mai zijn we nog iets noordelijker gegaan naar het kleine plaatsje Pai, wat vooral bekend staat om de vele hippies die hier naar toe komen. Tussen de rasta's en aparte mensen zijn we een dagje wezen rondbanjeren, waarna we terug zijn gegaan naar Chiang Mai. We hebben 150 kilometer op de scooter gereden door de meest kronkelige wegen waarbij een haarspeldbocht eerder regel dan uitzondering is. Het uitzicht en de bergen maakten ook dit weer een legendarische rit. Hierna volgde geen beloning, want in de ijskoude nachttrein (waar de ramen niet gesloten konden worden) terug naar Bangkok was het eventjes afzien.
De laatste avond in Bangkok zijn we de Bayoke Sky Tower opgeweest; dit is het hoogste gebouw van Bangkok waarbij je schitterend over de gehele stad heen kan kijken. Het meest bijzondere echter, is de golfbaan op de 19e verdieping van dit gebouw en natuurlijk hebben wij hier ook een aantal balletjes geslagen.
Nu zijn we alweer een dag in Myanmar en hebben we Mark en Charlotte (Toms ouders) vanochtend van het lokale Schiphol gehaald. Geweldig om ze te zien na zo'n lange tijd en helemaal geweldig dat we in dit aparte land (we hebben gehoord dat we 30 jaar terug in de tijd gaan) met Mark en Charlotte rond gaan reizen. De foto's beloven extra mooi te zijn want Charlotte heeft haar toeter van een camera meegenomen, terwijl ons fotomodel Mark er ook bij is!
We hadden het geluk dat Billy en Ilse een superdik hotel voor ons hadden geregeld waar we de eerste 2 nachten door konden brengen en dus een beetje konden bijkomen van wat een heftig nieuwjaarsfeest zou worden. Met een gezelschap van 7 (inclusief Lies, Tim en Im) wat alweer heel snel vertrouwd voelde, hebben we dan ook een geweldige oud en nieuw gehad op een rooftopbar midden in Bangkok met een schitterend uitzicht over de stad met het vuurwerk. Iets wat je niet ieder jaar, iets wat je misschien nooit meer meemaakt! Een hele mooie start van 2014 en van dit deel van de vakantie.
Passend bij hoe we ons voelden, zijn we op 1 januari 's avond nog naar de Sky bar gegaan waar de film Hangover 2 is opgenomen. Vervolgens begon de eilandentoer langs Koh Pih Pih, Koh Phangan en Koh Tao. De reis naar Koh Pih Pih toe was iets waar Billy en Ilse behoorlijk tegen opkeken aangezien zij niet gewend zijn om 12 uur in de bus te zitten. Bij deze citeren we Billy's kant van zijn verhaal over de voor ons allemaal onvergetelijke busreis: "Koh Pih Pih. Dat is het eerste eiland. Wel redelijk ver van Bangkok. Daar kwam ik achter toen Niek aangaf dat ik wel rekening moest houden met een uurtje of 12 in de bus. Ik wou niet zeiken maar ik dacht echt: NIEK DIT KAN JE NIET MENEN. Een uurtje later stonden we bij de ticket winkel en zag ik dat de reis van Bangkok naar Koh Pih Pih niet 12 maar 16 uur zou zijn. Ik wist niet wat ik hoorde. 3 uur liep ik door Bangkok met de gedachte dat dit een grap was. Het kon niet waar zijn. Maar na 3 uur piekeren moet je dit met een lach accepteren. En ja, het moment was daar: de busreis begon. Niek en Tom gaven al aan dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Bil, het is een slaapbus en je krijgt zelfs een dekentje om te slapen. Het stelde me gerust..... Verdomme. Dat is het eerste wat ik zei toen we in de bus zaten. We (lees: Billy en Ilse) konden niet geloven dat deze bus ons moest vervoeren. Met een beenruimte van nog geen 10 centimer en een stoel die niet naar achter kon, was dit niet de bus die ons was beloofd. We zaten ook nog eens voor de wc's. Een wc met een glazen wand. De eerste keer toen iemand ging pissen was ongelofelijk. Maar achteraf ongelofelijk mooi. Wat hebben wij gelachen. Ik moet zeggen de busreis viel mee en het heeft ons veel lol bezorgd."
Nadat de tranen van het lachen waren opgedroogd, kwamen we alweer aan in Koh Pih Pih wat een heel toeristisch maar mooi eiland is met prachtige stranden. Vooral de wat meer afgelegen en omliggende eilanden en stranden waar we zijn gaan snorkelen, volleyballen, en beachtennissen maakten alles compleet. Ook hebben we nog een uitstapje gemaakt naar The Beach, waar de gelijknamige film is opgenomen met Leonardo Di Caprio. De avonden brachten we meestal door op het strand tussen de vuurshows en de vele dronken lui, die zelfs zo dronken en gek waren om door met een vuren springtouw of in de hens staande hoepel te springen. Menig ongeluk hebben we hier zien gebeuren en er liepen dan ook vrij veel mensen met brandwonden en verband rond. Na een geweldige tijd op Koh Pih Pih hebben we helaas afscheid genomen van onze Lies waarna we door zijn gegaan naar Koh Phangan.
Koh Phangan wilden we vooral bezoeken vanwege de half moon party, maar ook de scootertocht over het eiland was super. Heerlijk om op het gemakje met de zee en het strand op de achtergrond op een scootertje te rijden. 'S avonds stond de half moon party op het programma, waarvoor we een laagje schmink en ons befaamde tanktopje hadden aangetrokken. Na dit hele vette feest zijn we doorgegaan naar Koh Tao wat qua activiteiten weer heel veel leek op Koh Pih Pih, al was dit eiland wellicht nog iets mooier en vooral gezelliger. Ook zijn we hier na een klimtocht op de teenslippers naar een heel speciaal viewpoint geweest op een nabijgelegen eiland.
Terug naar onze uitvalsbasis Bangkok wat bij ons snel vertrouwd voelde, hebben we de laatste 3 dagen met Billy en Ilse genoten van potjes poolen en kaarten, een fietstocht door Bangkok, voetmassages, zwemmen in een luxe hotel, shoppen (ja, serieus), en vooral gezellig ouwehoeren onder het genot van een klein biertje. Voordat we het wisten waren de 2 en halve week omgevlogen en gingen Billy en Ilse alweer weg. We kunnen alleen maar zeggen dat dit een goed teken is en we heel veel gezien, gelachen en vooral genoten hebben: kortom, het is enorm fijn geweest met jullie!
We hadden nog een weekje over en zijn met de bus naar het noorden van Thailand gegaan, wat weer heel anders dan het zuiden is betreft mensen, prijzen en vooral de natuur. In Chiang Mai, de tweede stad van Thailand met ongeveer 1 miljoen inwoners, hebben we met de mountainbike een flinke berg beklommen. Helemaal afgepeigerd kwamen we aan maar we hadden het wel zonder kleerscheuren gehaald op deze klim van de buitencategorie. Chris Froome heeft er 2 concurrenten bij voor de Tour de France van 2014! Boven op de berg stond onze beloning klaar: een fraai uitzicht en een tempel waar we ook nog eens een stuk of 200 trappen naar toe moesten lopen. De volgende dag was al even mooi en sportief, toen we via een flinke hiking tour door de bossen zijn aangekomen op een berg waar we overnacht hebben bij een lokale stam. Hier werden we wakker met een supermooi uitzicht waar de mist tussen de bergen verscholen lag. Het werd van af daar alleen maar mooier, want we zijn die dag naast een flinke tocht door de jungle, ook wezen raften en met name het olifantenrijden maakte veel indruk.
Vanuit Chiang Mai zijn we nog iets noordelijker gegaan naar het kleine plaatsje Pai, wat vooral bekend staat om de vele hippies die hier naar toe komen. Tussen de rasta's en aparte mensen zijn we een dagje wezen rondbanjeren, waarna we terug zijn gegaan naar Chiang Mai. We hebben 150 kilometer op de scooter gereden door de meest kronkelige wegen waarbij een haarspeldbocht eerder regel dan uitzondering is. Het uitzicht en de bergen maakten ook dit weer een legendarische rit. Hierna volgde geen beloning, want in de ijskoude nachttrein (waar de ramen niet gesloten konden worden) terug naar Bangkok was het eventjes afzien.
De laatste avond in Bangkok zijn we de Bayoke Sky Tower opgeweest; dit is het hoogste gebouw van Bangkok waarbij je schitterend over de gehele stad heen kan kijken. Het meest bijzondere echter, is de golfbaan op de 19e verdieping van dit gebouw en natuurlijk hebben wij hier ook een aantal balletjes geslagen.
Nu zijn we alweer een dag in Myanmar en hebben we Mark en Charlotte (Toms ouders) vanochtend van het lokale Schiphol gehaald. Geweldig om ze te zien na zo'n lange tijd en helemaal geweldig dat we in dit aparte land (we hebben gehoord dat we 30 jaar terug in de tijd gaan) met Mark en Charlotte rond gaan reizen. De foto's beloven extra mooi te zijn want Charlotte heeft haar toeter van een camera meegenomen, terwijl ons fotomodel Mark er ook bij is!
-
25 Januari 2014 - 08:31
Gwenny Wijenberg:
First again Niek en Tom, not sure what happened but I sent a message and it disappeared!!!
What a bus journey you both had. Great news for Sydney- no glass doors for the toilet. Very private here. Makes you appreciate life much more now.
Wonderful you are in nature every day. The sleep at night must be peaceful after such busy days and nights.
We look forward to seeing more photos when you have time.
Liefs to you both and knuffles for Jose.
Gwenny en familie uit Sydney, Australia xxxx -
25 Januari 2014 - 09:57
Koen Theunissen:
Wederom een mooi verhaal en mooie belevenissen. Zou willen dat ik met jullie mee was! Leuk dat Billy en Ilse helemaal naar jullie zijn gekomen en te zien wat voor mooie vriendschap jullie hebben. Ik ben benieuwd hoe jullie in de "jaren 80" gaan leven nu, hopelijk worden julloe geen hippies zoals onze ouders vroeger waren. Heel veel plezier en kom maar snel naar huis. FIFA staat een beetje stil en wacht op een verliespotje van jullie. Veel plezier met Hollands next Topmodel Mark en fotografe Charlotte! Kus -
25 Januari 2014 - 11:00
Rik Theunissen:
Beste Tom en Niek,
Na hevig aandringen van mijn moeder toch maar besloten om te reageren op jullie blog.
Ik lees alles alleen ik ben een man van weinig woorden, een stille genieter kan je het wel noemen. Mooi dat jullie het daar zo goed hebben en dat onze Billus en Ilse zo genoten hebben. Vanavond zie ik Billy (en misschien Ilse) bij PSV en dan zullen we wel een biertje op jullie drinken en waarschijnlijk komen er nog mooie verhalen naar boven. Niek, als je terug bent moeten we toch even gaan praten over die tanktop. Als jullie terug zijn moeten we maar weer een mooi avondje in Amsterdam er van maken, net zo legendarisch als de vorige keren. Veel plezier daar nog en geniet ervan Tom met je ouders. Groetennn! -
25 Januari 2014 - 19:06
Ilse:
Niek en Tom,
Wat een heerlijk verhaal, precies zoals het was!
Ik vond het een super reis die ik niet snel zal vergeten! Een mooi ontvangst op het vliegveld, een oud & nieuw die ik nooit meer mee maak, leuke busreisjes, lekker eten, mooie strandjes, volleyballen in die heerlijke zee & niet te vergeten het zware afscheid!
Niek en Tom bedankt voor de 2 geweldige weken & bedankt voor de mooie foto!
Maak er nog een hele mooie reis van.
Hele dikke kus!
-
25 Januari 2014 - 19:25
Billy:
Beste Tom en Niek,
Het was voor ons heel snel duidelijk dat we jullie gingen opzoeken. Voor ons meteen een mooie vakantie die we nooit zouden vergeten. En dat was het ook zeker. De planning van onze trip was super. Paar dagen Bangkok, vanuit daar een heerlijke busreis (achteraf makkelijk zeggen BIL) naar de eilanden en na 3 eilanden weer terug naar onze trouwe stad Bangkok. Een reis waar ik vooraf weinig mee bezig ben geweest. Ik denk het komt wel goed en dat was de juiste gedachte.
Het was mooi om te zien hoe jullie deze wereldreis beleven. Al 4 maanden op pad en toch nog elke dag uren kunnen buurten over van alles en nog wat. Heerlijk.
Het mooiste is nog dat ik nu een gedachte heb bij hoe jullie deze reis meemaken. Het regelen van het vervoer, het regelen van de hostels (Ik dacht weleens: Vat er toch een lekker aircotjuh bij voor die paar euro), het eten en natuurlijk alle andere dingen die op dat moment op je pad komen.
Al met al voor ons een super vakantie en ook zeker een super ervaring. Niek en Tom bedankt voor deze mooie tijd en uiteraard mogen we ook niet onze Lies vergeten. Die ook zeker van toegevoegde waarde was de eerste week.
Maak er nog een mooie reis van en geniet van jullie nieuwe bezoek!
Ik ga me nu maar eens klaren maken voor de heerlijke kraker in ons vertrouwde Philips Stadion tussen PSV en AZ. Niek vanavond zit onze rooie badmuts uit Son en Breugel op jouwe zetel!
Groetennnnn BILLYYY
-
27 Januari 2014 - 10:18
Lies :
Hoi lekkere reizigers,
Ik had een gedicht van Billy verwacht waarin jullie avonturen over Thailand beschreven zouden worden? Niet dat jullie het niet mooi verwoorden hoor, ik kan me weer helemaal voor de geest halen hoe Billy in die bus zat! Heerlijk. Dat zijn de momenten die je moet koesteren.;)
Wat mis ik het reizen met jullie zeg! Vooral nu ik jullie verhalen lees en de foto's weer zie. Ik vind het heel gaaf dat papa en mama nu bij jullie zijn. Dat zullen geen saaie tijden in Myanmar worden met die twee.:)
Dikke knuffel ook aan papa&mama -
04 Februari 2014 - 21:31
Lia:
Hoi Tom en Niek,
Jullie geven jullie medereizigers een avontuurlijke ervaring die ze nooit meer zullen vergeten. Dit ligt deels aan jullie en deels aan de prachtige natuur, steden en omgeving in het verre oosten. Steeds is het weer genieten van het vrolijk, soms spannend geschreven reisverslag. Jullie genieten nu van Myanmar.
Ben zeer benieuwd hoe het jullie vergaat als het 30 jaar terug in de tijd is, groetjes Lia -
05 Februari 2014 - 23:37
Dianne:
Geweldig weer... wat kan ik nog meer zeggen... Het lijkt allemaal zo fantastisch! Geniet maar lekker door en doe Mark en Charlotte veel groetjes.
Ik kijk iedere keer weer uit naar het volgende reisverslag.
Liefs
Dianne -
09 Februari 2014 - 09:59
Yara:
Weer geweldig om te lezen! Heerlijk mooi leven van dag tot dag. Geniet ervan en benieuwd naar het verhaal van Myanmar! Het begint zo te kriebelen altijd als ik jullie verhalen lees. Enjoyyy!
Liefs Yara -
09 Februari 2014 - 17:02
José Theunissen:
Hallo lieve backpackers.
Vanuit een erg winderig en grauw Nederland word ik warm van de gouden plakken en medailles die we tot nu toe met de Olympische Spelen hebben gewonnen.
Jullie alweer bijna 5 maanden onderweg en nu in Myanmar.
Geweldig om te lezen wat voor een leuke tijd jullie met elkaar gehad hebben in Thailand.
Daar krijg ik het ook warm van. Ja mooi dat je de ervaringen ook met anderen deelt.
Geniet en jullie gaan nog mooie ervaringen zetten op jullie volgende blog.
Ben benieuwd naar de foto's en het verhaal van Mark en Charlotte.
Ook voor hen een geweldige belevenis.
Veel liefs José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
