China

China, China, China. Er zijn geen woorden die we kunnen gebruiken om te omschrijven wat voor geweldig land het is en wat voor een fijne tijd we hier hebben gehad. Van de meest bijzondere landschappen tot heerlijk eten, van op stap gaan tot in de vroege uurtjes en immense gebouwen, in China is het allemaal te vinden. Je zou bijna kunnen zeggen dat we een klein beetje verliefd op je zijn geworden China.

Het begon allemaal in Beijing waar we de Peking-expres beëindigden om vervolgens de extreme drukte binnen te wandelden met onze backpackjes. Het was de nationale feestweek waardoor het extra massaal was dus hadden we het gelijk goed getroffen. We sliepen aan één van de gezelligste en typische straatjes in Beijing en voelden ons alweer heel snel thuis. Ook hadden we snel al wat kleine (lees vieze) gewoontes door van onze Chinese vrienden: toeteren totdat je oren er pijn van doen, extreem diep roggelen en het eten dat totaal niet tegelijkertijd geserveerd wordt. Schitterend!
De eerste dagen bestonden vooral uit het 'spelen van de toerist', oftewel het bezoeken van de verboden stad en de Chinese muur. De verboden stad is een stad in een stad die vroeger toebehoorde aan Chinese keizers waar alleen zij in mochten leven en deze bestaat grotendeels uit tempels. De Chinese muur is gebouwd om China te beschermen van toenmalig wereldmacht Mongolië en wij hebben slechts 6 kilometer bewandeld van de in totaal 8000 kilometer lange muur. Genoeg geschiedenislessen weer voor nu, we zijn ten slotte net klaar met school. De Chinese muur was heel indrukwekkend en één van de meest speciale bouwwerken die we hebben gezien. De uitzichten die je vanaf die muur hebt zijn moeilijk te beschrijven, maar het woord 'wow' kwam wel erg vaak voorbij. De volgende dag zijn we op de spirituele toer gegaan door de Temple of Heaven te bezoeken, wederom een fraai staaltje kunst. Nieks verjaardag hebben we gevierd door een gezellige avond te hebben gehad met wat mensen die we hebben leren kennen gedurende de reis, terwijl de volgende dag (na taart op bed) het afscheid van Fardau op het programma stond. We hebben Peking afgesloten door samen met de mensen met wie we zijn opgetrokken op zoek te gaan naar een pittoresk restaurantje om één van de lekkerste en bekendste gerechten te eten die China rijk is, namelijk de Peking duck. Dit hadden we niet willen missen, want dit was ondanks al de heerlijke delicatessen die we hierna nog hebben gegeten, het allerlekkerste. Voor de fijnproevers onder ons, dit is echt een aanrader!

Dan de trein van Peking naar Xi'an, een verhaal apart. Goedkoop reizen tussen grote steden is vooral mogelijk wanneer je de gehele treinreis op een hard seat (harde stoel) zou zitten wat wij dus hebben gedaan terwijl bijna alle toeristen een slaapbed nemen. Vol goede moed stapten we in de nachttrein en zodra we binnenstapten in het hard seat gedeelte werden we aangekeken door alle Chinezen. Die begrepen er weinig van dat 2 Westerlingen zo de trein in gingen. Wij hadden niet echt een beeld van de trein dus wij dachten op onze beurt ook: waar zijn we aan begonnen. Maar ook al was het tamelijk sketchy, we vonden het een prachtervaring om tussen de stinkende doch gemoedelijke Chinezen een nachtje op een oncomfortabel stoeltje door te brengen. Zo mooi (en goedkoop) dat we later ook de 16 uur durende treinreis van Xi'an naar Shanghai wederom op een hard stoeltje hebben gedaan. Respect voor de Chinezen trouwens, die werkelijk waar in iedere mogelijke en onmogelijke houding in slaap kunnen vallen. Hier kunnen wij nog wat van leren!

Xi'an wilden we voornamelijk bezoeken vanwege de terracota warriors, een ongelofelijk groot stenen leger dat pas in de jaren '70 toevalligerwijs door een aantal boeren is gevonden die op zoek waren naar wat grondwater. De terracota warrios zijn een waar fenomeen en bijzonder om te zien, maar dat was niet het enige dat bijzonder aan Xi'an is. Het stappen in Xi'an was gewoonweg geniaal, omdat we door locals werden toegeleid naar een gebouw waarin we uitstapten op de 7e verdieping. Toen de lift openging BOEM één superdikke club met een groot gedeelte voor de chique Chinezen met privé tafels en een gedeelte om op te dansen. Zoals jullie van ons mogen verwachten, namen wij natuurlijk de dansvloer over en het mooiste was dat de mensen onze belabberde dansmoves totaal kopieerden! Kapot gelachen natuurlijk.
We gingen het straat- en nachtleven steeds meer waarderen en zo zijn we ook 'tapas à la Chinees' gaan eten en Chinese drankspelletjes gaan spelen met de locals. De tapas à la Chinees is een prima concept wat we wanneer het zo uitkwam gedurende onze reis in China erin hebben gehouden. Allebei bestel je gewoon wat gerechtjes (rijst, beef, chicken, groente, etc.) en dan eet je met je stokjes wat van alles dat op tafel staat. Vaak vonden wij het veel wat we op tafel hadden staan, maar dat stond in schril contrast met de grote hoeveelheden die de locals aten. Het is een wonder dat die Chinezen niet langer en groter dan Nederlanders zijn, met de bizarre hoeveelheden eten die zij bestellen en opeten. Het levendige leven op straat vonden we ook al geweldig; mensen die dansen, yoga oefenen en zingen op straat in grote groepen. Hier en daar hebben wij ons steentje ook proberen bij te dragen door bij de Chinezen aan te sluiten. Het werd er niet beter en mooier op met ons erbij, maar uiteindelijk is meedoen belangrijker dan winnen...

Wederom tussen de niet fris ruikende Chinezen in de nachttrein kwamen we vervolgens aan in één van de grootste steden ter wereld. Amai amai, Shanghai Shanghai. Wat een topstad! Het eerste beeld wat we hadden was de supermooie skyline gezien vanuit de befaamde Bund, een plek midden in het centrum waar ons hostel niet ver vandaan lag. Deze A-locatie hebben we dan ook benut om een kijkje te nemen in een aantal van de chiqueste clubs en barretjes van Shanghai, waar je meestal minimaal 10 euro betaald voor een biertje. Maar dan ben je wel een ervaring rijker. En dat waren we. Dat Shanghai veel decadente kanten heeft was ook te zien aan de vele luxueuze hotels, auto's, winkels en de French Concession. Dit is een gedeelte met allemaal luxueuze restaurants en terrasjes wat heel gezellig en levendig is.
Natuurlijk zijn we ook het hoogste gebouw van Shanghai opgegaan, waar je een spectaculair uitzicht hebt over de stad. Ook dit was weer genieten; het blijft toch elke keer weer bijzonder als je op de top van een hoog gebouw over de hele stad heen kijkt. Vooral de Chinezen met hun liefde voor lampjes maken er een spektakel van door gebouwen heel mooi te verlichten. Kenmerkend aan China is dat ze niet alleen de hoogste gebouwen hebben, maar ook van groen houden. Zo liggen er midden in de stad en tussen de hoge gebouwen fascinerende parken en groene gebieden. Vanzelfsprekend voelden wij ons hier ook weer goed bij, gecombineerde stad- als natuurmensen die we zijn:)
Na 5 dagen Shanghai namen we toch wel met een beetje pijn in ons hart afscheid van deze superstad. Wel keken we voor het eerst uit naar de treinreis, want voor deze 22 uur durende reis naar Guilin/ Yangshuo vonden we dat we onszelf wat luxe konden permitteren door op een hard sleeper (hard bed) te overnachten, ook al omdat we het behoorlijk gehad hadden met de hard seats.

Naast de grote steden die we bezochten hebben in China zijn er natuurlijk ook geweldige mooie natuur omgevingen in China. Het is echt een allround land! Één van de mooie natuur plekjes om heen te gaan is Guillin en dan vooral Yangshuo waar wij een aantal dagen naar toe zijn gegaan. Yangshuo is het mooiste plekje waar een aantal riviertjes door een geweldig mooi landschap lopen met allemaal karstgebergten. Dit gebied hebben wij verkend door eerst een boottocht te maken met Marlon en ons tweeën op een heel klein bamboovlotje. Yangshuo is in heel China bekend omdat de karstgebergten en de rivier afgebeeld staan op een 20 yen biljetje en precies datzelfde punt hebben wij ook mogen aanschouwen, geweldig mooi! Daarnaast hebben we dit landschap ook nog ontdekt door middel van een mountainbike tocht. Zonder enige voorbereiding of goede kaart van de omgeving zijn wij wat gaan rond crossen naast de riviertjes waarbij wij weggetjes namen die geen toerist ooit heeft genomen. Dit leidde naar geweldig mooie plekjes, avontuurlijke fiets stukjes en zelfs rijstvelden waar we met de fiets op de rug door heen moesten lopen.

Net toen we dachten dat we alles al gezien hadden, werden onze verwachtingen wederom overtroffen. Hongkong, het neusje van de zalm, het topje van de ijsberg, de crème de la crème. Een stad waar we onszelf wel in zien werken en wonen, een stuk Westers dan de rest van China, en waar we het geluk hadden dat we werden rondgeleid door 2 lieftallige Nederlandse dames die hier studeren. Lynn (in combinatie met Marlon) en Annabelle namen ons mee naar de places to be die alleen de locals kennen. Zo hebben we gegeten bij de leukste en lekkerste eetplekjes, maar waar je ook zoveel kan eten dat je er ziek van wordt. En zijn we naar het horce racen gegaan, een spektakel dat je niet vaak ziet en waar de Chinezen helemaal los gaan om in te zetten op de racepaarden. Wij hebben natuurlijk ook ingezet op een aantal paardjes alleen het mocht niet baten. Meedoen is belangrijker dan winnen gold weer voor ons. Nadat we de volgende dagen vooral genoten hadden van de hoge gebouwen, de stadsparken en het uitgaansleven, zijn we doorgegaan voor 2 wederom onvergetelijke dagen aan het strand onder leiding van Annabelle. Die wist een strand te kennen, en dit is niet zomaar het eerste beste strand. Voordat je hier kan komen moet je een helse tocht afleggen door 2 uur flink omhoog en omlaag te klimmen over bergen om überhaupt op het strand aan te komen. Na deze tocht die zwaar en tegelijkertijd ook mooi was, kwamen we aan op een secret cliff waar je vanaf kon springen in het water van 10 meter hoog. Niet bang zijn we hier dan ook een aantal keren van afgesprongen met een Air jump en de Gangnam Style jump. We waanden onszelf stuntmannen en arriveerden vol trots op het strand waar we in een piepklein en gezellig tentje hebben overnacht en genoten hebben van een kampvuurtje met wat kleine biertjes. Een frisse ochtendduik in de zee deed de kater weer snel verdwijnen.
Tussendoor hebben we ook nog een uitstapje naar Macau gemaakt, het Las Vegas van het Oosten waar grote hotels en casino's uit de grond zijn gestampt en de enige plek waar Chinezen legaal mogen gokken (op het horce racen na). En dat de Chinezen gokken hebben we geweten. In een private area die we binnen waren geslopen werd er zonder pardon tonnen vergokt per nieuw spelletje. Vol verbazing stonden wij hier elkaar aan te kijken. Wij deden het iets rustiger aan met een rouletje en een dobbeltje hier en daar en hebben toch niet minder lol gehad!

Hongkong hebben we afgesloten door nog een laatste keer uit te eten en op stap te gaan met onze vrienden voordat de dag erna onze vlucht op het programma stond naar Vietnam. Een nieuw land, een nieuwe cultuur en dus ook een nieuw hoofdstuk van deze nu al geweldige reis. Hoe mooi en leuk China ook is geweest, het echte backpacken in Azië gaat nu beginnen en hier kijken we toch ook weer erg naar uit. Het traditionele eten, de rijstvelden en stranden liggen in ons verschiet om nog maar niet te beginnen over het vervolg met de tempels en andere fascinerende bezienswaardigheden in buurlanden Cambodja en Laos.

Langs deze weg willen we ook weer iedereen bedanken voor alle leuke reacties en berichten op het blog en daarbuiten, ook voor Nieks verjaardag. Dit wordt zeer op prijs gesteld!
Veel groetjes en knuffels vanuit Vietiland!